Moi drodzy kulturoholicy !!!

Witam was na moim nowym blogu! Jeśli znaleźliście się tutaj to prawdopodobnie nie jesteście statystycznymi Polakami i słowa "sztuka" oraz "kultura"  to wasze drugie imię. Jeśli jednak tak nie jest, to ostrzegam, że częste odwiedzanie tej strony może spowodować "uzależnienie kulturowe" oraz zmiany na tle psychologicznym. Przed rozpoczęciem czytania strony warto zapoznać się z treścią tego posta bądź skonsultować się lekarzem lub farmaceutą! Nie ponoszę winy za bankructwo z powodu częstego bywania w teatrze bądź kinie, a także nie odpowiadam za pogorszenie się waszego wzroku w wyniku czytania książek pod kołdrą z latarką w ręku.

No dobrze! To był taki mały żarcik na wstęp :) . Jeśli tu trafiliście to możecie być pewni, że nic nie stracicie, a tylko zyskacie. Należę do dość wąskiego grona ludzi, których możemy nazwać "kulturoholikami" . Moje życie jest wypełnione po brzegi spektaklami teatralnymi, filmami ( tymi dla ambitnych widzów), muzyką (głównie klasyczną, ale uwierzcie mi, że lubię również kiedy z głośników zadudni mocnym basem) oraz literaturą (zarówno piękną jak i popularną). Na co dzień uczęszczam do liceum w moim mieście, a także pokonuję trudną i pełną przeciwności drogę, do zostania tancerką (balet to drugi świat, który pochłonął mnie całą). Ponieważ nie mogę patrzeć na to jak nasze społeczeństwo z bezdusznego i pozbawionego emocji staje się "hiper-bezduszne" , postanowiłam założyć stronę, która mam nadzieję zachęci was do wkroczenia w cudowny, pełen wrażliwości i emocji świat sztuki. 
No ale właściwie co jest takiego w tej sztuce i jeżeli jest jak mówią tak wspaniała to dlaczego, społeczeństwo tak bardzo ją ignoruje? O tym w następnym poście, który wkrótce się ukaże :) 

Tymczasem zapraszam was do obejrzenia krótkiego filmiku wykonanego przez NYCB 

(New York City Ballet).

                                                                         Do napisania :)
                                                                 Kulturoholiczka :*